به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این محققین با ترکیب بیان موقت پروتئینی به نام MyoD و درمان با سه ریز مولکول، سلول های پوست موش را به سلول های پیش ساز عضله زای القایی(iMPCs) تبدیل کردند. این سلول ها قدرت تکثیر مناسبی دارند و ویژگی های مولکولی و عملکردی مربوط به سلول های بنیادی عضلانی اسکلتی را به اشتراک می گذارند. زمانی که محققین این سلول ها را به پای آسیب دیده موش ها پیوند کردند، iMPCها با بافت آسیب دیده یکپارچه شده و شروع به بازسازی عضلانی کردند.

پروتکل تمایز مورد استفاده در این مطالعه شامل بیش بیان MyoD در سلول های پوستی در مرحله اول و سپس تیمار آن ها با ریز مولکول های مهار کننده GSK3β، مهار کننده گیرنده TGF-β1 و آگونیست cAMP بود. سلول های پیش ساز عضله زای القا شده حاصل از این بازبرنامهر یزی توان خودنوزایی و تکثیر بسیار بالایی داشتند و همان طور که گفته شد مارکرهای مولکولی کلیدی مربوط به سلول های اقماری و میوبلاست ها را بیان کردند. این مطالعه برای اولین بار تبدیل مستقیم سلول های پوستی به پیش سازهای عضلانی قابل تکثیر و دارای عملکرد نشان داده است و براین باور است که استفاده از این پیش سازهای عضلانی القایی می تواند برای مطالعه یا درمان مشکلات عضلانی انسانی مانند دیستروفی عضلانی مفید باشد. توانایی تولید این پیش سازهای عضله زایی القایی در آزمایشگاه، نیاز به استفاده از مدل های جانوری را نیز مرتفع می سازد.

پایان مطلب/